Nog maar net is er een mailtje ontsnapt uit de digitale verkeerstunnels van het Ierse Price Waterhouse Coopers (PwC) waarin enkele mannelijke medewerkers hun top tien samenstelden van de meeste sexy werkneemsters van het bedrijf, met foto en al. Vrouwen als lustobjecten op de werkvloer, het geslacht dat enkel mooi moet wezen en niet teveel in de weg moet lopen van het mannelijke geslacht die zich een weg baant naar de top. Geen plaats voor vrouwen. Maar is dit werkelijk zo? Worden vrouwen nog steeds achteruit gezet door mannen en enkel gezien als wat mooie vormen in een strakke rok? Uit een andere Ierse lek, toevallig ook uit de big 4, bleek dat medewerksters van Deloitte een lijst hadden opgesteld van de mannen waarvan zij het meeste verwachte dat zij zich een weg zouden banen naar de top door met de juiste mensen naar bed te gaan. Een redelijk homoseksueel verhaaltje naar mijn mening als je bedenkt dat er zogezegd nog steeds erg weinig vrouwen aan de top staan 😉
Ik ben het volledig eens met het feit dat er vroeger een grote ongelijkheid was tussen mannen en vrouwen en ook dat dit op vlak van kansen en loon nog steeds zo is. En dat dit grotendeels door discriminatie komt. Maar dit is gewoon een laatste wanhoopspoging van een geslacht dat de bovenhand aan het verliezen is. Uit recent Amerikaans onderzoek blijkt dat er voor het eerst meer vrouwen dan mannen zich op de arbeidsmarkt bevinden. De meerderheid van de managers zijn ook vrouwen. En ook bij ons is er een duidelijke verschuiving. Tussen 2000 en 2009 kwamen er meer dan 250.000 vrouwen bij op de arbeidsmarkt t.o.v. maar 60.000 mannen. Het aantal huisvrouwen daalde, terwijl het aantal huismannen verdubbelde. Sinds 2008 zijn er meer vrouwelijke advocaten dan mannen. Het is ook gewoon een demografisch feit dat wij mannen aan het uitsterven zijn en er binnen een aantal jaren voor elke man 3 vrouwen zijn. Zalig hoor ik al enkele mannen denken 🙂 (Bron: Knack, september 2010)
Kunnen we dus nog spreken van vrouwen aan de haard en lustobjecten op de werkvloer? Of is de omkering al enkele jaren bezig en zijn wij mannen nog steeds in de waan dat wij het voor het zeggen hebben?
Het boek “Meisjes die met lego spelen” gaat hier verder op in. Naar aanleiding hiervan schreef An De Jonghe een leuke blogpost met de resultaten van het bijhorende onderzoek.